Świerszcze to jedne z najczęściej hodowanych owadów karmowych. Są lekkie, ruchliwe i dobrze sprawdzają się w diecie większości gadów, płazów i ptaków owadożernych. Na stronie hodowlaowadow. pl opisano cztery główne gatunki, z uwzględnieniem ich wymagań i przydatności w hodowli domowej.
Świerszcz domowy (Acheta domesticus) jest najpopularniejszy. Hodowla nie sprawia trudności, pod warunkiem zapewnienia temperatury powyżej 26°C. Samce są dość głośne, co warto uwzględnić przy planowaniu miejsca hodowli. Na stronie opisano, jak zorganizować lęg, kiedy zbierać młode i jak zadbać o wentylację pojemników. Świerszcz kubański (Gryllus assimilis) jest większy i cichszy. Potrzebuje stabilnego ciepła, ale mniej hałasuje, przez co często wybierany jest do hodowli w mieszkaniach. Jego rozwój jest szybki, a dorosłe osobniki są spokojniejsze niż u świerszcza domowego. Świerszcz bananowy (Gryllodes sigillatus) jest drobniejszy, ale wyjątkowo ruchliwy. Wymaga ciepła, suchości i bardzo dobrej wentylacji. Jest bardziej wrażliwy na błędy, ale sprawdza się świetnie jako pokarm dla mniejszych zwierząt, które reagują na szybki ruch. Świerszcz śródziemnomorski (Eumodicogryllus bordigalensis) rozwija się szybko, dobrze znosi wysokie temperatury i potrzebuje nieco więcej przestrzeni niż pozostałe. Jest mniej popularny, ale wartościowy jako uzupełnienie karmówki przy intensywnym karmieniu.